Część 1: Dziedzictwo. Hereditary „Śmiertelnika tu żadnego zwać szczęśliwym nie należy” Sofokles, Król Edyp Zacytowany wyżej grecki tragik do dziś pozostaje jednym z najważniejszych twórców, którzy w swych utworach poruszali tematy związane z tradycją, religią i fatalizmem. Kwestie te stara się także eksplorować amerykański reżyser filmowy Ari Aster.
Magazyn Filmowy „Cinerama” z nieukrywanym entuzjazmem obejmuje w tym roku patronat medialny nad jednym z najbardziej interesujących wydarzeń filmowych nadchodzących miesięcy - Festiwalem polskich filmów animowanych Young Animation. Ta nowo powstała inicjatywa ma wielkie ambicje, by stać się stałym punktem na kulturalnej mapie Pomorza, jednak
Bycie gwiazdą filmową nie zawsze wiąże się ze szczęściem, sławą i spełnieniem zawodowym. Drew Barrymore od urodzenia naznaczona była piętnem aktorstwa. Tradycja tego zawodu przekazywana z pokolenia na pokolenie, dla młodej Drew nie oznaczała szczęścia i radości młodych lat. Była to jej walka o siebie samą.
Społeczne zaangażowanie towarzyszy kinematografii od samego początku. Czym jest, dlaczego funkcjonuje i czy zawsze funkcjonuje?
Początek wieku XX dla Polski i naszego kina to okres bardzo intensywny. Pojawiają się filmy o nacechowaniu typowo politycznym, propaganda odnajduje ujście w kinematografii, a dźwięk staje się bronią nie do pokonania. Historia przedstawiana ma być odskocznią, drugim dnem i przekazem. Film staje się czymś więcej niż tylko obrazem zajmującym czas.
Agata Kulesza. Aktorka nietuzinkowa. Barwna osobowość, którą można odnaleźć w każdej odtwarzanej przez nią postaci. Wcielenia z ekranizacji komediowych, dla przykładu głównej bohaterki Anny z filmu Człowiek z…, przeplata z dramatycznymi, często bardzo wymagającymi rolami, jak postać Wandy Gruz z filmu Ida Pawła Pawlikowskiego. Niejednokrotnie udowodniła, że jej gra aktorska to definicja emocji, stylu i ogromnego doświadczenia scenicznego. Daje się ponieść scenariuszowym kreacjom, oddając im swoje aktorskie możliwości. Chce, by wpatrzone w nią oczy odszukiwały historię każdej z odgrywanych przez nią ról.
Hollywoodzkie wytwórnie filmowe rzadko odnoszą sukcesy podczas produkcji remake’ów, szczególnie gdy są to produkcje zagraniczne. Tak też się stało w wypadku tego filmu, choć daleko mu do klęski. Sekret w ich oczach odwołuje się do zdobywcy Oscara z 2009 roku – obrazu w reżyserii Juana José Campanelli, pt. Sekret jej oczu (El secreto de sus ojos). Podczas gdy argentyński oryginał rzeczywiście może być nazwany przekonującym i zajmującym thrillerem, amerykański następca stanowi tylko jego o wiele bardziej uproszczoną wersję, która nie wnosi żadnej wartości dodanej.
Górny Śląsk, Katowice – jedno z największych i najbardziej uprzemysłowionych miast w Polsce, ale czego szuka tam Cinerama z Gdańska? Filmowych pasjonatów, oczywiście! W dobie rozwiniętej technologii i mediów społecznościowych nietrudno o nawiązywanie takich kontaktów pomimo 522 km odległości. Połączyła nas miłość do filmu i ciekawość zjawisk wokół niego zachodzących.
