logo dark logo light logo
  • HOME
  • RECENZJE
  • ARTYKUŁY
  • PUBLICYSTYKA
    • Kanapkowe Repertorium
    • CineTube
    • DokuMentalność
    • Operacja: Animacja – o filmie ręcznie robionym
    • W rytmie Tarantino – inspiracje Quentina
    • Smaki Egzotyki – najciekawsze kino azjatyckie
    • Recenzje Magii Kina
    • Kawa z chili – nieokiełznane kino Ameryki Łacińskiej
    • Poliż kino, polskie kino
    • Eastern – klasyka westernu
    • Kinootwarte – filmy nieoczywiste, nowe, ciekawe
    • Euro-wizje – najlepsze kino europejskie
    • Film-tank – historia i teoria kina
    • Woкół Rosjи – najlepsze kino rosyjskie
    • SINNERama – filmy, które grzeszą
  • O NAS
    • REDAKCJA
    • WOFIKA
  • FACEBOOK
logo
  • HOME
  • RECENZJE
  • ARTYKUŁY
  • PUBLICYSTYKA
    • Kanapkowe Repertorium
    • CineTube
    • DokuMentalność
    • Operacja: Animacja – o filmie ręcznie robionym
    • W rytmie Tarantino – inspiracje Quentina
    • Smaki Egzotyki – najciekawsze kino azjatyckie
    • Recenzje Magii Kina
    • Kawa z chili – nieokiełznane kino Ameryki Łacińskiej
    • Poliż kino, polskie kino
    • Eastern – klasyka westernu
    • Kinootwarte – filmy nieoczywiste, nowe, ciekawe
    • Euro-wizje – najlepsze kino europejskie
    • Film-tank – historia i teoria kina
    • Woкół Rosjи – najlepsze kino rosyjskie
    • SINNERama – filmy, które grzeszą
  • O NAS
    • REDAKCJA
    • WOFIKA
  • FACEBOOK
mobile-logo
  • HOME
  • RECENZJE
  • ARTYKUŁY
  • PUBLICYSTYKA
    • Kanapkowe Repertorium
    • CineTube
    • DokuMentalność
    • Operacja: Animacja – o filmie ręcznie robionym
    • W rytmie Tarantino – inspiracje Quentina
    • Smaki Egzotyki – najciekawsze kino azjatyckie
    • Recenzje Magii Kina
    • Kawa z chili – nieokiełznane kino Ameryki Łacińskiej
    • Poliż kino, polskie kino
    • Eastern – klasyka westernu
    • Kinootwarte – filmy nieoczywiste, nowe, ciekawe
    • Euro-wizje – najlepsze kino europejskie
    • Film-tank – historia i teoria kina
    • Woкół Rosjи – najlepsze kino rosyjskie
    • SINNERama – filmy, które grzeszą
  • O NAS
    • REDAKCJA
    • WOFIKA
  • FACEBOOK
Recenzja

43. FPFF w Gdyni | Kler – Mocne uderzenie

22 września 2018

Wojciech Smarzowski to reżyser "mocnego uderzenia". Artysta który porusza tematy trudne i kontrowersyjne, fundując nam za każdym razem niezłą terapię szokową. Obrazuje specyficzne środowiska i instytucje, oraz piętnuje skrajne zachowania z pogranicza patologii w nich występujące (Wesele, Dom zły, Drogówka). Właśnie takim przykładem jego twórczości,

Share
  • facebook
0 Comments
1288 Views
by: Marcin Makara
Read More
Video

Moja Interpretacja | dr Piotr Kurpiewski | Wojciech Smarzowski

21 kwietnia 2015

[embed]https://www.youtube.com/watch?v=XGxGCCxlmew[/embed]

Share
  • facebook
0 Comments
1633 Views
by: Kamil Bryl
Read More
Facebook Pagelike Widget
  • Artykuł
KINO: TEATR, OPERA, WERNISAŻ
„Boże Ciało”. Przypowieść o fałszywym kapłanie.
„Tamte dni, tamte noce” a Skamandryci – niech błogosławione będzie życie
Westworld
Westworld, czyli gdzie postawić granicę między życiem a sztuczną inteligencją?
Ostatnie wpisy
  • Postmodernistyczna zasada podwójnego kodowania. Mulholland Drive
  • Kino postnarodowe donośnie puka do bram. O 47. FPFF w Gdyni
  • Nowe Horyzonty 2022. Relacja części online
  • Nowe Horyzonty 2022. Relacja części stacjonarnej
Fizyka kwantowa i relatywistyka w kinie. Jak wierność teoriom naukowym wpływa na gatunek science fiction?
8 sierpnia 2020
Krzysztof Kieślowski – ile z człowieka może być w geniuszu?
4 listopada 2017
Jak we śnie i Brazil jako spadkobiercy idei surrealistów
20 grudnia 2018
Postmodernistyczna zasada podwójnego kodowania. Mulholland Drive
22 stycznia 2023
Kino postnarodowe donośnie puka do bram. O 47. FPFF w Gdyni
3 stycznia 2023
Nowe Horyzonty 2022. Relacja części online
20 grudnia 2022
Facebook Pagelike Widget