logo dark logo light logo
  • HOME
  • RECENZJE
  • ARTYKUŁY
  • PUBLICYSTYKA
    • Kanapkowe Repertorium
    • CineTube
    • DokuMentalność
    • Operacja: Animacja – o filmie ręcznie robionym
    • W rytmie Tarantino – inspiracje Quentina
    • Smaki Egzotyki – najciekawsze kino azjatyckie
    • Recenzje Magii Kina
    • Kawa z chili – nieokiełznane kino Ameryki Łacińskiej
    • Poliż kino, polskie kino
    • Eastern – klasyka westernu
    • Kinootwarte – filmy nieoczywiste, nowe, ciekawe
    • Euro-wizje – najlepsze kino europejskie
    • Film-tank – historia i teoria kina
    • Woкół Rosjи – najlepsze kino rosyjskie
    • SINNERama – filmy, które grzeszą
  • O NAS
    • REDAKCJA
    • WOFIKA
  • FACEBOOK
logo
  • HOME
  • RECENZJE
  • ARTYKUŁY
  • PUBLICYSTYKA
    • Kanapkowe Repertorium
    • CineTube
    • DokuMentalność
    • Operacja: Animacja – o filmie ręcznie robionym
    • W rytmie Tarantino – inspiracje Quentina
    • Smaki Egzotyki – najciekawsze kino azjatyckie
    • Recenzje Magii Kina
    • Kawa z chili – nieokiełznane kino Ameryki Łacińskiej
    • Poliż kino, polskie kino
    • Eastern – klasyka westernu
    • Kinootwarte – filmy nieoczywiste, nowe, ciekawe
    • Euro-wizje – najlepsze kino europejskie
    • Film-tank – historia i teoria kina
    • Woкół Rosjи – najlepsze kino rosyjskie
    • SINNERama – filmy, które grzeszą
  • O NAS
    • REDAKCJA
    • WOFIKA
  • FACEBOOK
mobile-logo
  • HOME
  • RECENZJE
  • ARTYKUŁY
  • PUBLICYSTYKA
    • Kanapkowe Repertorium
    • CineTube
    • DokuMentalność
    • Operacja: Animacja – o filmie ręcznie robionym
    • W rytmie Tarantino – inspiracje Quentina
    • Smaki Egzotyki – najciekawsze kino azjatyckie
    • Recenzje Magii Kina
    • Kawa z chili – nieokiełznane kino Ameryki Łacińskiej
    • Poliż kino, polskie kino
    • Eastern – klasyka westernu
    • Kinootwarte – filmy nieoczywiste, nowe, ciekawe
    • Euro-wizje – najlepsze kino europejskie
    • Film-tank – historia i teoria kina
    • Woкół Rosjи – najlepsze kino rosyjskie
    • SINNERama – filmy, które grzeszą
  • O NAS
    • REDAKCJA
    • WOFIKA
  • FACEBOOK
Recenzja

„Portret kobiety w ogniu”: Ekran niczym płótno, miłość niczym ogień

16 marca 2020

Nagrodzony na festiwalu w Cannes Portret kobiety w ogniu to kino kameralne – film, w którym skromność fabularna ustępuje miejsca rozbuchanym emocjom. To kino, w którym nic nie jest powiedziane dosłownie, a każda myśl kryje się za poetyckimi metaforami i niedopowiedzeniami. Céline Sciamma proponuje nowe

Share
  • facebook
0 Comments
1284 Views
by: Klaudia Dzierugo
Read More
Facebook Pagelike Widget
  • Artykuł
Piąty Element – Space opera, jakich mało
Zagadka nieśmiertelności
Zagadka nieśmiertelności, czyli filmowa wampiriada
SUSPIRIA – Taniec połamaniec [Recenzja]
Opowieść podręcznej, czyli przyszłość, której byśmy nie chcieli.
Ostatnie wpisy
  • Nowa rzeczowość w filmach Georga Wilhelma Pabsta
  • Ciężar korony – Falstaff (Chimes at Midnight)
  • Amerykańskie graffiti na nowo ‒ Licorice Pizza
  • Olga Lipińska – dama i huzar, czyli komedia w Teatrze Telewizji
Moja Interpretacja | prof. Mirosław Przylipiak | „Zawrót Głowy” A. Hitchcock
22 sierpnia 2015
Blaxploitation
Coffy [inspiracje Tarantino] Czarna seksbomba. Blaxploitation.
1 czerwca 2017
Makbet, reż. Justin Kurzel
Makbet – Witaj przyszły królu
2 grudnia 2015
Nowa rzeczowość w filmach Georga Wilhelma Pabsta
25 czerwca 2022
Ciężar korony – Falstaff (Chimes at Midnight)
18 czerwca 2022
Amerykańskie graffiti na nowo ‒ Licorice Pizza
3 maja 2022
Facebook Pagelike Widget