Opowieść tego rodzaju nie może się obejść bez moralizatorstwa, jest ono więc jej esencją. Rozegrano to jednak z umiarem, w ciepłym tonie, zrównoważono świetnym humorem, udało się uniknąć nudnego patosu i tanich chwytów. Zachowano realizm. O aktorstwie Tomasza Kota nie ma potrzeby się rozpisywać, to kolejny
Rodzinna opowieść snuta przy popołudniowej kawie może nużyć, ale cóż poradzić, skoro - jak z żalem stwierdza bohaterka - nikt nikogo nie molestował, a co gorsza nikt nie przechodził chemioterapii ("Chemia to taki filmowy temat!"). Tymczasem klan Dulskich żyje całkiem spokojnie w lubińskiej kamienicy. Przezornie nie
Próba opowiedzenia historii z czasów II wojny światowej bez przesadnej stronniczości jest jak stąpanie po polu minowym. Twórcom Letniego przesilenia udało się wyjść z tego bez szwanku.
