Tarantino, Samuel L. Jackson, Kurt Russell i Ennio Morricone. Western o ósemce degeneratów zamkniętych w drewnianej chacie. Nie wyobrażam sobie kto mógłby przejść obojętnie obok takiego połączenia. I choć efekt ostateczny nie dorównuje poziomem Pulp Fiction czy Django, to wciąż mamy do czynienia z naprawdę dobrym kinem.
Podczas lektury gazet i oglądania telewizji mam ostatnio poczucie wszechogarniającego wpływu polityki i konfliktu światopoglądowego. Wybierając się do kina, mam ochotę odpocząć od tego zgiełku. Nienawistna ósemka – film reżysera, który był dla mnie zawsze bogiem, nie pozwala mi na chwilę wytchnienia, zaskakująco próbuje opowiedzieć o dzisiejszej Ameryce. Czy postmodernistyczny pastisz pasuje do takich historii? Czy nie doprowadziło to do wtórności najnowszej produkcji Quentina Tarantino?
