Pentameron (Il racconto dei racconti) reż. Matteo Garrone

Film o niezwykłej intensywności, doskonały przykład przepaści dzielącej realizm (tu niemal nie występuje) od naturalizmu (występuje do przesytu). Przepiękne plenery, niesamowite kostiumy, trochę gorzej z aktorstwem, ale mieści się w normie, wiele wnosi – nie tyle kreacja, co sama obecność – Salmy Hayek.