„Świat jest teatrem, aktorami ludzie, Którzy kolejno wchodzą i znikają.”[1] Shakespeare Film „Garderobiany” (1983r.) w reżyserii Petera Yatesa, to mistrzowska ekranizacja napisanej zaledwie trzy lata wcześniej sztuki teatralnej. Wykreowana przez Rolanda Harwooda opowieść przedstawia losy wiekowego aktora (tytułowanego przez zespół, zapewne w dowód uznania i szacunku
Agata Kulesza. Aktorka nietuzinkowa. Barwna osobowość, którą można odnaleźć w każdej odtwarzanej przez nią postaci. Wcielenia z ekranizacji komediowych, dla przykładu głównej bohaterki Anny z filmu Człowiek z…, przeplata z dramatycznymi, często bardzo wymagającymi rolami, jak postać Wandy Gruz z filmu Ida Pawła Pawlikowskiego. Niejednokrotnie udowodniła, że jej gra aktorska to definicja emocji, stylu i ogromnego doświadczenia scenicznego. Daje się ponieść scenariuszowym kreacjom, oddając im swoje aktorskie możliwości. Chce, by wpatrzone w nią oczy odszukiwały historię każdej z odgrywanych przez nią ról.
Może pochwalić się wygraną najbardziej prestiżowych filmowych nagród, szerokim spektrum tematyki, podejmowanej w filmach, ale przede wszystkim – talentem i umiejętnością przeistaczania się w zależności od typu podejmowanej roli. Filmy, w które się angażowała, opowiadały często odrębne historie, różniły się także konstrukcją i rozmachem – od kameralnych produkcji w rodzimej kinematografii, po wielowątkowe, wysokobudżetowe produkcje amerykańskie. W ostatnim czasie francuską aktorkę można było oglądać w ekranizacji szekspirowskiego dramatu w reżyserii Justina Kurzela, w którym wcieliła się w postać bezwzględnej Lady Makbet.
Może pochwalić się wygraną najbardziej prestiżowych filmowych nagród, szerokim spektrum tematyki, podejmowanej w filmach, ale przede wszystkim – talentem i umiejętnością przeistaczania się w zależności od typu podejmowanej roli. Filmy, w które się angażowała, opowiadały często odrębne historie, różniły się także konstrukcją i rozmachem – od kameralnych produkcji w rodzimej kinematografii, po wielowątkowe, wysokobudżetowe produkcje amerykańskie. W ostatnim czasie francuską aktorkę można było oglądać w ekranizacji szekspirowskiego dramatu w reżyserii Justina Kurzela, w którym wcieliła się w postać bezwzględnej Lady Makbet.
Z Maciejem Stuhrem rozmawiał Mateusz Deryło. Jak to się stało, że został Pan aktorem a nie psychologiem – studiował Pan przecież psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. To prawda, aczkolwiek mój plan na zostanie aktorem jest dużo starszy niż moje pierwsze studia. Jego korzenie, jak nietrudno się domyślić, są
Penelope Cruz urodziła się w 1974 roku w Madrycie jako córka kupca Eduardo Cruza i fryzjerki Encarny Sánchez. Słynie ze swojej niewyobrażalnej urody, ciekawego akcentu oraz ponętnego ciała. Jednak poza niewątpliwym wdziękiem i kształtami hiszpańska piękność posiada również wiele talentów. Zagrała w ponad pięćdziesięciu produkcjach, a na swoim koncie ma sześć nagród filmowych – w tym także Oscara za najlepszą rolę drugoplanową w filmie Vicky Christina Barcelona. Niedawno w polskich kinach miała miejsce premiera jej najnowszego filmu – Mama.
Poznali się w 2005 roku na planie filmu, w którym grali nietypowe małżeństwo. Znudzona sobą para, chcąca uratować związek, trafia na terapię. Szybko jednak ich miłość rodzi się na nowo, a to za sprawą uknutej intrygi. Okazuje się bowiem, że oboje są płatnymi zabójcami i dostali właśnie zlecenie na… siebie nawzajem. Po dziesięciu latach od premiery Pana i Pani Smith, na ekrany kin wchodzi kolejna produkcja z ich udziałem – Nad morzem. Przez dekadę w ich życiu wydarzyło się wiele, a ich miłość rozkwitła. O kim mowa? Oczywiście o najpopularniejszej parze Hollywood – Angelinie Jolie i Bradzie Pittcie.
W świadomości polskiej widowni Jennifer Lawrence zagościła za sprawą głównej roli w filmie Igrzyska śmierci – będącym adaptacją trylogii napisanej przez Suzanne Collins. Dopiero potem zwrócono uwagę, że na tym filmografia aktorki się nie kończy, a Katniss Everdeen to tylko jedno z jej barwnych wcieleń...
Subtelna, a zarazem silna. Obdarzona nieprzeciętną urodą oraz wybitnym talentem aktorskim. Kiedyś z Wysp Brytyjskich mogła jedynie pomyśleć o udziale w hollywoodzkiej produkcji, teraz ma to na wyciągnięcie ręki – mowa tu o angielskiej aktorce Carey Mulligan. Choć ma dopiero trzydzieści lat, współpracowała z takimi legendami kina jak Donald Sutherland, Susan Sarandon, Emma Thompson, Meryl Streep, Helena Bonham Carter czy Charlotte Rampling. Jej wielka przygoda z przemysłem filmowym rozpoczęła się od małej roli w adaptacji powieści Duma i uprzedzenie, gdzie partnerowała Keirze Knightley. Przełomem w karierze Brytyjki stała się kreacja w Była sobie dziewczyna Lone’a Scherfiga, za którą została nominowana do wielu prestiżowych nagród filmowych (BAFTY, Złotego Globu, Oscara). Od tamtej pory kunszt aktorski Mulligan rozwija się coraz lepiej. Efekty jej ciężkiej pracy będziemy mogli zobaczyć w dramacie kostiumowym Sarah Gavron Sufrażystka (polska premiera 6 listopada), gdzie zagrała pierwszoplanową rolę bojowniczki o prawa kobiet, Maud Watts. Wraz z polską premierą nowej produkcji z udziałem Carey Mulligan pojawiła się dobra okazja, by przypomnieć widzom jej najciekawsze wcielenia.
Większość aktorów i aktorek posiada rozpoznawalne artystyczne emploi, które dominuje nad kostiumami czy charakteryzacją. Można postarzać, odmładzać, ubierać w kryzy, gorsety, falbany, epokowe garnitury i kapelusze, ale owi aktorzy nadal pozostają rozpoznawalni. Wśród szerokiej gamy aktorskich osobowości naprawdę niewielu wpisuje się w kanon tzw. aktora fizycznego.
