Niniejsza lista jest syntezą topki mojej i Kamila. Żaden z nas nie jest w pełni z niej zadowolony, ale winą o nieadekwatne miejsca w zestawieniu może obarczyć drugiego. Czytając, pamiętajcie, że nie byliśmy w stanie obejrzeć wszystkich filmów, jakie oferował 43. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych
Talal Derki to Syryjczyk na stałe mieszkający w Berlinie. Jest twórcą filmów dokumentalnych dotyczących konfliktu zbrojnego w jego rodzinnym kraju. Jego film, Powrót do Homs, opowiada o dwóch mężczyznach oraz ich radykalnej przemianie podczas walk przeciwko reżimowi Baszszara al-Asada. Obraz ten zdobył główną nagrodę jury na
Od jakiegoś czasu coraz częściej mówi się o tym, że Quentin Tarantino miałby wyreżyserować kolejną część Star Treka. Zważając na twórczość reżysera Pulp Fiction, niektórzy mogą być tym faktem mocno zdziwieni, dlatego postanowiłem zebrać 10 powodów, dla których pomysł ten nie musi wcale jawić się jako abstrakcyjny. Spójrzmy zatem dlaczego następnym filmem Tarantino mógłby być właśnie Star Trek.
Jeszcze dzień życia (2018, reż. Damian Nenow, Raul de la Fuente) Cesarz reportażu - takim przydomkiem określano Ryszarda Kapuścińskiego, wybitnego pisarza, reportażystę, fotografa, z wykształcenia będącego historykiem. Na podstawie jego książki Jeszcze dzień życia, będącej wspomnieniami pisarza z okresu, kiedy był korespondentem podczas wojny domowej w Angoli
Zakończył się 43. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych i co to był za impreza! Pięćdziesiąt filmów w ciągu siedmiu dni! Szesnaście filmów, w tym siedem premier w Konkursie Głównym! Osiem filmów, w tym sześć debiutów w Konkursie "Inne Spojrzenie". Dwadzieścia sześć obrazów filmowych w Konkursie Filmów
Pewnego razu w listopadzie (2018, reż. Andrzej Jakimowski) O tym, że nowy film Jakimowskiego Pewnego razu w listopadzie jest baśnią lub partycypuje w tej formie artystycznej przekonałem się podczas rozważania tytułu. Jest to mało wydajna, zwodnicza metoda. Niemniej kusi przypisywanie czyjejś twórczości interpretacji tylko na podstawie
Wojciech Smarzowski to reżyser "mocnego uderzenia". Artysta który porusza tematy trudne i kontrowersyjne, fundując nam za każdym razem niezłą terapię szokową. Obrazuje specyficzne środowiska i instytucje, oraz piętnuje skrajne zachowania z pogranicza patologii w nich występujące (Wesele, Dom zły, Drogówka). Właśnie takim przykładem jego twórczości,
7 uczuć (2018, reż. Marek Koterski)
Nikt nie umie mówić o codziennym życiu Polaków w taki sposób, jak Marek Koterski. Karykatura, satyra, krzywe zwierciadło… Adaś Miauczyński. Widzieliśmy już niespełnionych reżyserów, którzy we wszystkim byli „drudzy”, nauczyciela polskiego, który nieustannie próbował nauczać syna jak odmieniać „być” w jęz. angielskim, alkoholików polemizujących z etosem Chrystusa, oraz facetów rozprawiających o babach podczas nocnych samochodowych podróży. Tym razem reżyser Dnia świra postanowił przenieść nas do czasów, gdy Adaś Miauczyński był jeszcze dzieckiem.
Kamerdyner (2018, reż. Filip Bajon)
Nowy film Filipa Bajona określany jest „dziełem epickim”. W standardowym znaczeniu Kamerdyner rzeczywiście jest epicki,czyli złożony narracyjnie i pełen rozmachu; jeśli jednak „epicki” potraktować (zgodnie z najnowszą modą językową) jako synonim „wspaniały” lub „imponujący” – wówczas nie będzie to określenie trafione.
Juliusz (2018, reż. Aleksander Pietrzak)
Polacy uwielbiają się śmiać, na co dowodem mogą być filmy zrealizowane na przestrzeni niemalże stu lat. Od już przedwojennego Piętro wyżej, przez często cytowane Jak rozpętałem druga wojnę światową, filmy Stanisława Barei, spod znaku Misia, słodko-gorzkie komedie Marka Koterskiego, po komedie przełomu lat 90 i 00 jak Kiler, czy Chłopaki nie płaczą. Aż chciałoby się wymieniać i wymieniać. Niestety w ciągu ostatnich kilkunastu lat poziom polskich komedii nieco się obniżył. Czy Juliusz ma szansę przywrócić ich wysoki poziom i czy będzie się mógł w ogóle równać z innymi kultowymi przebojami?
