Część 2: Midsommar. W biały dzień Drugi pełnometrażowy film Ariego Astera pokazuje, że zagadnienia związane z fatum, chorobą psychiczną i rozpadem relacji należą do jego ulubionych motywów. Historia przedstawiona w Midsommar. W biały dzień jest w pewien sposób przekształceniem idei, które zostały zaprezentowane w debiutanckim Dziedzictwie.
Kiedy myślę o wiejskim krajobrazie, w mojej głowie pojawia się prostota, która dotyczy zarówno natury, jak i ludzi, którzy zamieszkują takowe tereny. Jedna główna droga, kilka domów w jej pobliżu, kaplica, którą w każdą niedzielę licznie odwiedzają mieszkańcy i w której wszyscy mają swoje
Kino autorskie zazwyczaj kojarzy się z wielkimi nazwiskami takimi jak Ingmar Bergman, Federico Fellini czy François Truffaut, którzy wykreowali swój własny, niepowtarzalny styl, rozpoznawalny na całym świecie. Rzadziej w tym kontekście mówi się o polskich reżyserach, szczególnie tych współczesnych, niestety niesłusznie. W niniejszym tekście skupię
Pulp Fiction (1994) w reżyserii Quentina Tarantino to film pełen odniesień, cytatów i aluzji do innych tekstów kultury. Spójrzmy więc na niego przez pryzmat relacji pomiędzy poszczególnymi dziełami audiowizualnymi. Tarantino czerpie inspiracje z filmów innych reżyserów, tworząc własny, unikatowy. „Kradnę z każdego pojedynczego filmu, jaki kiedykolwiek powstał.
„Świat jest teatrem, aktorami ludzie, Którzy kolejno wchodzą i znikają.”[1] Shakespeare Film „Garderobiany” (1983r.) w reżyserii Petera Yatesa, to mistrzowska ekranizacja napisanej zaledwie trzy lata wcześniej sztuki teatralnej. Wykreowana przez Rolanda Harwooda opowieść przedstawia losy wiekowego aktora (tytułowanego przez zespół, zapewne w dowód uznania i szacunku
Stosunkowo niedawno miałem okazję obejrzeć film Mucha z 1958 roku i muszę przyznać, że wciąż robi wrażenie. Nie zestarzał się zbytnio, mimo że reprezentuje gatunek, który teoretycznie starzeje się najszybciej – horror science fiction. Oczywiście nie da się ukryć, że strona audiowizualna dzieła Kurta Neumanna
„Erotyzm sam w sobie” – pisała o micie Androgyne Maria Kornatowska. Pełnia, przynależność do sfery boskiej, wyrwanie z ram biologicznej konieczności – to kolejne skojarzenia z wciąż obecną w kulturze postacią, łączącą rysy męskie i damskie. Filmowcy prędko dostrzegli możliwość reinterpretacji mitu „trzeciej płci”, bowiem
Uwaga, artykuł zawiera spoilery dotyczące filmów: Dziedzictwo. Hereditary (2018) oraz Przebudzenie dusz (2017) Osoby mniej lub bardziej uważnie śledzące rozwój współczesnego horroru, są w stanie zauważyć, że do popularnego obiegu tego gatunku filmowego przechodzi coraz więcej ambitnych produkcji – mówi się wręcz o „Nowej fali kina
Jak Quentin Tarantino wyobraża sobie Sylwestra? W 1995 roku postanowił go spędzić w towarzystwie czarownic, trupów i krwawych zakładów. Wodzirejem imprezy został Tim Roth, który jako boy hotelowy oprowadzał widzów po jednym z najdzikszych hoteli jakie odwiedziło kino. Skąd Tarantino wziął pomysł na tak zwariowaną
„Garstka buntowników zerwała ze starymi dobrymi wartościami. Nie potrafią pogodzić się z porażką. Gdyby trzymali się reguł tylko by na tym skorzystali”. Te słowa wygłaszane przez ministra informacji rozpoczynają film Brazil. Równie dobrze mogłyby paść kierowane w stronę surrealistów, którzy to w nadrealizmie widzieli szansę
