Większość aktorów i aktorek posiada rozpoznawalne artystyczne emploi, które dominuje nad kostiumami czy charakteryzacją. Można postarzać, odmładzać, ubierać w kryzy, gorsety, falbany, epokowe garnitury i kapelusze, ale owi aktorzy nadal pozostają rozpoznawalni. Wśród szerokiej gamy aktorskich osobowości naprawdę niewielu wpisuje się w kanon tzw. aktora fizycznego.
Na początku było ciało, a właściwie dwa. Pierwsze, ciało rzeczywiste, obdarzone następującymi parametrami: wzrost – 188 cm, waga – 108 kg, biceps – 56 cm, klatka piersiowa – 147 cm, talia – 86 cm, udo – 73 cm, wreszcie łydka – 51 cm. Ciało drugie
Film Znaki na drodze (reż. Andrzej Jerzy Piotrowski) potocznie bywa określany słabszą kopią Bazy ludzi umarłych i już to jest ciekawym punktem wyjścia do rozmowy. Jest jednak jeszcze kilka innych wątków, dla których warto wrócić do tego obrazu. Jeśli zacząć od owej paraleli, to pozory
Na lipiec tego roku studio Asylum zaplanowało premierę trzeciej części swojego hitu Rekinado, a dwa tygodnie temu podany został także podtytuł i tak pełna angielska nazwa brzmi: Sharknado 3: Oh Hell No! Fani już zacierają ręce i, chociaż na planie filmu jeszcze w marcu odbywał się strajk, studio zdaje się być przekonane, że premiera odbędzie się bez przeszkód.
O filmie Pawła Pawlikowskiego zrobiło się głośno już w 2013 roku, kiedy został nagrodzony Złotym Lwem na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Od tamtej pory, fala sukcesów polskiej produkcji rozeszła się najpierw po Europie, a potem po świecie i zaprowadziła nas aż na galę rozdania nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej. Wygranej nie spodziewał się nawet sam reżyser. Rosyjski „Lewiatan” był przecież dość mocną konkurencją, a sama „Ida” nie jest tworem skrojonym typowo pod Oscara.
Basistę w zespole zauważasz dopiero wtedy, gdy gra partię solową lub się pomyli. Podobnie jest z montażem - staje się widoczny, kiedy samodzielnie zaczyna opowiadać historię lub złamie zasady gramatyki filmowej. Jednak, w przypadku braku tych pozornie niezauważalnych elementów, dzieło staje się niekompletne. Montaż jest jedynym
Historia jest przecież prosta, ot zapomniany gwiazdor mainstreamowej opowiastki o superbohaterze próbuje podleczyć swoje narcystyczne ego i wrócić na szczyt za pomocą reżyserowanej przez siebie sztuki teatralnej. Można by pomyśleć: nic wielkiego, kolejne rozważania na temat próżnego, aktorskiego światka, co mnie to obchodzi? Kilka chwil minęło
