Dziesięć lat temu All About Freedom Festival zadomowił się w Europejskim Centrum Solidarności. Od tego czasu starannie kreował pod jego dachem atmosferę pełną empatii i wrażliwości na doświadczenia drugiego człowieka. W tym roku AAFF skończył swoje 18. urodziny, ale nie zamierza się nigdzie wyprowadzać. Bo
Notatki o sennej recepcji filmów Do dziś pamiętam mój kinowy seans Filmu powieściowego (2022). Jego reżyser Hong Sang-soo może wydawać się przykładem twórcy lubianego wyłącznie przez miłośników festiwali. Statyczne ujęcia, w których postacie toczą nieco rozwleczone pogawędki o pogodzie, nie przysporzyły mu masowej popularności. Z początku
W dniach od 21 do 31 lipca 2022 roku odbyła się stacjonarna część 22. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Nowe Horyzonty, jednej z najpopularniejszych tego typu imprez organizowanych w Polsce. Po raz drugi wydarzenie odbyło się także w wersji online, która trwała do 7 sierpnia. Całość
„Świat jest teatrem, aktorami ludzie, Którzy kolejno wchodzą i znikają.”[1] Shakespeare Film „Garderobiany” (1983r.) w reżyserii Petera Yatesa, to mistrzowska ekranizacja napisanej zaledwie trzy lata wcześniej sztuki teatralnej. Wykreowana przez Rolanda Harwooda opowieść przedstawia losy wiekowego aktora (tytułowanego przez zespół, zapewne w dowód uznania i szacunku
Magazyn Filmowy „Cinerama” z nieukrywanym entuzjazmem obejmuje w tym roku patronat medialny nad jednym z najbardziej interesujących wydarzeń filmowych nadchodzących miesięcy - Festiwalem polskich filmów animowanych Young Animation. Ta nowo powstała inicjatywa ma wielkie ambicje, by stać się stałym punktem na kulturalnej mapie Pomorza, jednak
Agresywna kampania reklamowa sprawiła, że o istnieniu To my ciężko nie wiedzieć. Nożyce, czerwień i Lupita Nyong’o wydają się spoglądać na nas zewsząd, zapowiadając krew i strach. Znając apetyt polskiej publiczności na co głośniejsze filmy grozy, nie powinno to dziwić. Ja jednak uprzedzam – nowy
Stosunkowo niedawno miałem okazję obejrzeć film Mucha z 1958 roku i muszę przyznać, że wciąż robi wrażenie. Nie zestarzał się zbytnio, mimo że reprezentuje gatunek, który teoretycznie starzeje się najszybciej – horror science fiction. Oczywiście nie da się ukryć, że strona audiowizualna dzieła Kurta Neumanna
Western jest tym gatunkiem filmowym, który mimo upływu dziesięcioleci i zmian epokowych, wciąż dostarcza solidne podstawy do stworzenia angażującej, ale i uniwersalnej historii. Nie wystarczą do tego jednak liczne pojedynki o zachodzie słońca czy okazjonalna burda w pobliskim saloonie, choć jako eskapizm sam w sobie
Fenomen Xaviera Dolana: kino emocji
Nie napiszę, że Xaviera Dolana nie trzeba nikomu przedstawiać, bo po pierwsze – obrażę tych, którzy takim przedstawieniem by nie pogardzili, po drugie – przesadnie schlebię samemu reżyserowi. Wśród kinofilów nieznajomość filmowego dorobku Dolana nie wzbudza zresztą oburzenia: nie jest to jeden z tych wielkich mężów kina, o których wypada mówić w inteligenckich kręgach (przy czym krytyczne wypowiedzi są wyżej punktowane). Inną sprawą jest, że w tych samych kręgach brak rozeznania w temacie „Dolan i jego filmy” może wywołać u rozmówcy zaskoczenie („Jak to nie oglądałeś? Z własnej woli?”) i szczery zawód, że rozmowa nie może zamienić się w serię naprzemiennych peanów („To straszne, że nie oglądałeś! Musisz koniecznie nadrobić”). Rzecz w tym, że dolanowskie kino nie jest w żadnym stopniu pożywką intelektualną: jest to kino złożone z emocji, zarówno w treści, jak i w formie.
Michael był jednym z pierwszych, którzy grali superherosów. […] Miał wystarczająco dużo czasu i odpowiednią perspektywę, by jego doświadczenie dało filmowi szczególną moc. Nie wyobrażam sobie, że mógłbym zrobić „Birdmana” bez niego[1] G. Iñárritu „Birdman czyli (Nieoczekiwane pożytki z niewiedzy)” (2014) wyreżyserowany przez Alejandro Gonzáleza Iñárritu to
