Zdarza się, że mam dość mieszane uczucia co do produkcji Netflixa, zresztą jak zapewne spora część kinomanów. Dlatego też, mimo mojego zainteresowania kulturą koreańską, do premiery Blackpink: Light Up the Sky, dokumentu o popularnym k-popowym zespole, podeszłam z lekkim dystansem. Zwlekałam z seansem kilka miesięcy

All About Freedom Festival 2018 niewątpliwie był okazją by przekonać się jak wyglądają nowoczesne produkcje kina europejskiego. Program był przepełniony dokumentami o bardzo zróżnicowanej tematyce – religijnej, feministycznej czy też społecznej. Także same konwencje, sposoby wyrazu czy techniki zastosowane przez twórców różniły się diametralnie. Mimo

W porównaniu z filmem fabularnym, film dokumentalny przeszedł stosunkowo krótką i niezbyt krętą drogę. Powód jest całkiem prosty – funkcją filmu dokumentalnego jest jak najwierniejsze przedstawienie rzeczywistości. Filmowcy poczynili spory postęp (nawiasem mówiąc, zadziwiające jest, jak wiele formalnych udoskonaleń zawdzięczamy mistrzyni propagandy, Leni Riefenstahl), jednak idea per se przechodziła zmiany raczej kosmetyczne. Przyjrzyjmy się trzem filmom, które były wyświetlane na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych Human Doc “Globalny Rozwój w Kinie”

Skłonność do przemocy, bezmyślność i arogancja. Choćbyśmy, jako istoty ludzkie, starali się postępować w sposób jak najbardziej szlachetny, prawdopodobnie nie będziemy w stanie całkowicie wyzbyć się tych cech naszej natury. Nawet jeśli słabym echem, to wciąż podświadomie, będą one pobrzmiewać w niektórych działaniach.

Mogłoby się wydawać, że we współczesnym świecie każdy ma szansę na godne życie. Mogłoby się wydawać, że problemy głodu i braku dachu nad głową nie dotyczą aż w tak dużym stopniu krajów starego kontynentu. Mimo to najnowszy dokument Hanny Polak, nominowanej do Oscara za Dzieci z Leningradzkiego, pokazuje, że można żyć w skrajnej biedzie 20 kilometrów od centrum Moskwy. Cytując główną bohaterkę filmu Nadejdą lepsze czasy – bagno, jakim jest śmietnisko na którym żyją Ci ludzie, wciąga i nikomu lub prawie nikomu nie udaje się z niego wyrwać.

Brazylijski fotograf Sebastiao Salgado poświęcił swoje życie tworzeniu traktatu o doli człowieka: językiem światła i cienia spisuje dzieje ludzkości od ponad czterdziestu lat. Jego działalnością zainteresował się między innymi niemiecki reżyser Wim Wenders – do tego stopnia, że uczynił ją tematem swojego najnowszego dokumentalnego filmu. Sól Ziemi jest próbą stworzenia portretu uczestnika najważniejszych wydarzeń XX wieku.